Οι δύο αυτές λέξεις είναι εμπνευσμένες από τη λατινική γλώσα και αντιστοιχούν στη ‘Μετάγγιση’ και την ‘Απορρόφηση’.
Οι Φύλακες τις χρησιμοποιούν αρκετά σε όλα τα βιβλία της σειράς Angel Eyes, ο άγγελος ως θεουργία και ο δαίμονας ως γητεία.
Ο Μίχο, σαν αγγελικό πλάσμα είναι προβολικός δηλαδή δύναται να αποστέλει την ενέργειά του προς το περιβάλλον και τα πλάσματα που εκείνος επιθυμεί και με το ηλεκτρικό του φορτίο είναι εφικτή η ίαση και η ενδυνάμωση, αλλά σε μεγάλη ένταση είναι και καταστρεπτικό. Τα Transfundere του Μίχο επιτυγχάνονται με τρεις τρόπους: Παλμικά, μέσω του στόματος, και τέλος μέσω της ερωτικής ένωσης, όμως το τελευταίο είναι και το μεγάλο ταμπού για το είδος του, καθώς η αγγελική του ενέργεια σε τέτοια περίπτωση τον εγκαταλείπει ακατάσχετα και τον οδηγεί στην Πτώση και τον θάνατο. Οι αγγελικές μεταγγίσεις δένουν τον ασθενή με τον ‘ιατρό’ τις πρώτες ώρες πολύ έντονα, αλλά ο πρώτος φέρει την ξένη ενέργεια μέσα του για καιρό. Εάν νιώσει ότι έχει πλεόνασμα μπορεί γνωρίζοντας την τεχνική να την επαναμεταγγίσει σε κάποιον άλλον που πάσχει με ορισμένες παραμέτρους κάθε φορά.
Αντίθετα ο Σεντ σαν μαγνητικός που είναι, όπως όλοι οι δαίμονες έλκει την ενέργεια των άλλων, την απορροφά. Και τα Absorptio του επιτυγχάνονται πάλι με τους ίδιους τρεις τρόπους: Παλμικά, στοματικά και μέσω της ερωτικής ένωσης. Το τελευταίο θα μπορούσε να είναι θανάσιμο για τον/την σύντροφό του καθώς η κορύφωση απορροφά πλήρως την ενέργεια του άλλου μετατρέποντάς τον σε ένα τραγικό θήραμα. Παρόλα αυτά δεν είναι όλες οι απορροφήσεις του Σεντ τρομακτικές καθώς δύνανται να απαλλάξουν κάποιον από μιαρές ενέργειες, δηλητήρια ή ακόμα και πληγές οι οποίες μεταφέρονται στην δαιμονική ουσία που αφομοιώνει τα πάντα και παραμένει ανθεκτική. Αντίθετα με τα αγγελικά Transfundere, τα Absorptio δεν επαναχρησιμοποιούνται, δηλαδή ένας άνθρωπος δεν μπορεί να σώσει έτσι έναν άλλον. Η ζοφερή αυτή ικανότητα και κεντρικό χαρακτηριστικό του είδους του τρομάζει τον Φύλακα-Δαίμονα όσο τίποτα άλλο πάνω του, καθότι τρέμει μήπως κάποτε ανισορροπήσει και σκοτώσει την νεαρή μαθητευόμενή του την Αμόρια. Τέλος σε ακραίες περιπτώσεις, όπου ο Σεντ χάνει τον εαυτό του και παραδίνεται τελείως στα δαιμονικά χαρακτηριστικά του είναι ικανός να καταφύγει και σε άμεσο και βίαιο Absorptio, όπου στην κυριολεξία κατεβάζει μεγάλα κυνόδοντα, δαγκώνει σαν βαμπίρ και ρουφά αίμα από το θύμα του.