Thirsty for Fantasy? Here is the right notebook for you! Official Angel Eyes illustrations only!
Ο Αζραέλ, οι Αθάνατες κι η Άγραφη Κόρη
Από την αρχαιότητα οι θνητοί πίστευαν στην ύπαρξη της Ψυχής ή Σκιάς. Όπως πίστευαν και στον Ψυχοπομπό που οδηγούσε τις Σκιές στα μεταθανάτια πεδία που άρμοζε στην καθεμιά. Το Αρχέτυπο του θανάτου μεταμορφώθηκε με το πέρασμα των αιώνων. Κι αν κάποτε οι Ψυχές έβρισκαν τη γαλήνη στα Ηλύσια Πεδία, τώρα τη βρίσκουν στον Παράδεισο. Κάποια στιγμή ο Αζραέλ σαν ένας από τους Αρχαγγέλους του θανάτου ανέλαβε ως αρμόδιος την καθοδήγηση των Ψυχών. Τα μάτια στα φτερά του άνοιγαν όταν καλούνταν να συλλέξει την Ψυχή ενός θνητού, ενώ στα ατέλειωτα κιτάπια του αναγραφόταν το όνομα και ο τρόπος του θανάτου του εν λόγω ατόμου. Πολλές Ψυχές αρνούνταν να προχωρήσουν στο επέκεινα εξαιτίας του βίαιου κι άδικου θανάτου τους, παραμένοντας στην Ύλη. Και τότε κινδύνευαν να γίνουν στοιχειά που θα απομυζούσαν την ενέργεια των θνητών από την απελπισία τους. Ο Αζραέλ, τρέφοντάς τες με ενέργεια δική του κάθε εννέα μέρες, τις έκανε Αθάνατες.
Το 1887 στο Λονδίνο όμως, όταν δολοφονήθηκε η Μάρθα Γκραντ, ο Αζραέλ ήρθε αντιμέτωπος με μια “απόκλιση” της συνηθισμένης διαδικασίας. Κανένα μάτι στα φτερά του δεν τον προειδοποίησε για την ειμαρμένη της νεαρής κοπέλας. Και στα κιτάπια του δεν υπήρχε καμία καταγραφή του ονόματος της. Τέλος, όπως περιέργως διαπίστωσε ο ίδιος, αν και η Μάρθα επέλεξε να παραμείνει στην Ύλη, δεν είχε ουδεμία ανάγκη την Τροφή του. Ποια στ’ αλήθεια να ήταν;
Από το μυθιστόρημα φαντασίας «Αθάνατες του Αζραέλ»
Συγγραφέας και εικονογράφος: Λίλα Κίσσα-Φραγκομίχαλου
