Κανένα άλλο φυτό δεν υπήρξε πιο συνυφασμένο με τη λαϊκή μαγεία μέσα στους αιώνες από τον Μανδραγόρα (Mandragora officinarum). Οι μάγισσες χρησιμοποιούσαν την ανθρωπόμορφη ρίζα του τόσο για μαγικούς όσο και για θεραπευτικούς λόγους και σέβονταν το στοιχειακό του απεριόριστα. Οι θρύλοι αντιμετωπίζουν τον Μανδραγόρα με διττή σημασία, τόσο καλή όσο και κακή ανάλογα με την πρόθεση του μάγου.
Από τους αρχαίους χρόνους γινόταν χρήση της ρίζας του σε συνταγές σαν αφροδισιακό, σαν βοηθητικό για την ανικανότητα, αλλά για να προκαλέσει οράματα, καθώς είναι ‘συγγενικό΄ φυτό της Belladonna και περιέχει ατροπίνη. Ισχυρό εμμηναγωγό, ο Μανδραγόρας επίσης χρησιμοποιούνταν για εκτρώσεις. Και σε μαγικές συνταγές λεγόταν πως απελευθερώνει το πνεύμα του ασθενούς.
Στα διαβάσματά μου περί μαγικών πρακτικών στα Βαλκάνια συνάντησα μια άλλη του ονομασία, αυτή του Ασημένιου Τσάρου και εισήγαγα το στοιχειακό του στη σειρά Angel Eyes.
Στο πρώτο βιβλίο -‘Φύλακες’- λοιπόν, η Μάρα, η γιάτρισσα γιαγιά της νεαρής πρωταγωνίστριας παρουσιάζεται να χρησιμοποιεί τον Ασημένιο Τσάρο προκειμένου να λύσει έναν κατάδεσμο μαύρης μαγείας που ταλαιπωρεί μια νεαρή γυναίκα με ατεκνία. Αναφέρω στο κείμενο ότι η ιδιότητα του μικρού αυτού ‘ξωτικού’ είναι να λύνει δεσμούς. Μάλιστα η Μάρα ανακαλύπτει τον Τσάρο της σε μια αστρική προβολή, σέρνοντας στο χώμα μια αλυσίδα. Όταν κάποιος απ’ τους κρίκους χαλαρώνει μόνος του και σπάει, η Μάρα καταλαβαίνει ότι κάτω από το έδαφος υπάρχει η μυθική ρίζα που χρειάζεται για την εργασία της.
Οι ιδιότητες που προσδίνω βέβαια στο στοιχειακό του Ασημένιου Τσάρου είναι προσωπική έμπνευση ειδικά διαμορφωμένη για το Angel Eyes και δεν συναντάται επακριβώς μέσα στα πασίγνωστα μαγικά φυτολόγια.
Ασημένιος Τσάρος λοιπόν! Ο σύμμαχος κάθε μάγισσας!
