Path of Harmony A3 Artprint

”Path of Harmony” (εικονογράφηση για το αφιέρωμα Αngel Eyes στην Ιαπωνία)
…Μια μουσική ταξίδευε τώρα δα μέσα στην απόλυτη σιωπή του δάσους και σαν έφτασε στα αφτιά της την έκανε να κοντοσταθεί. Οι νότες από το τρίχορδο όργανο που ακουγόταν από μακριά φάνταζαν τόσο εξωτικές… Καθαρές, κοφτές σαν διαδοχικές δυνατές στάλες βροχής. Αργές. Επιβλητικές. Παίζοντας ξανά και ξανά το ίδιο μοτίβο σαν να προσεύχονταν κάτι πολύ συγκεκριμένο… Πώς της το είχε πει ο Λόκι το όνομα του οργάνου; Το είχε φέρει από τη χώρα του… Η Αμόρια το γύρεψε μέσα στις σκέψεις της, ακόμα ακίνητη στην ίδια θέση…
‘Sha-mi-sen;…‘ αναρωτήθηκε με μάτια ονειροπόλα. Θα μπορούσε… Δεν ήταν και τόσο σίγουρη για τη μνήμη της, αλλά δεν είχε καμία σημασία. Αυτή η άγνωστη μουσική ήταν σαν να έπαλλε την ίδια της την ψυχή. Κι ο νους της ξεστράτιζε ήδη κάπου πολύ μακριά από τη γενέτειρά της. Στη χώρα του Ανατέλοντος Ηλίου…
Ντυμένη με λουλουδάτα μετάξια χόρευε τώρα κάτω από μια ολάνθιστη κερασιά. Οι κινήσεις της απόλυτα συντονισμένες με τις νότες. Το σώμα της προσευχόταν κι αυτό με τη σειρά του. Τα χέρια της λίκνιζαν ζυγισμένα και αρμονικά δυο βεντάλιες από ντελικάτο χαρτί. Είχαν ζωγραφισμένους πάνω τους η καθεμιά έναν Ερωδιό.
Λευκός Ερωδιός.
Μαύρος Ερωδιός.
Τα κατακόκκινα χείλη της άπω ανατολίτικης εκδοχής της χαμογέλασαν απαλά. Τα μάτια της μισόκλεισαν.
Δεν άλλαζε τίποτα λοιπόν. Σε όποιο τόπο κι εποχή κι αν βρισκόταν, η προσευχή παρέμενε πεισματικά η ίδια. Η Αλήθειά της μία και μοναδική. Το Μονοπάτι ένα.
Είχε δυο Ερωδιούς.
Έναν Λευκό για να τον κρατάει αιώνια φωλιασμένο στο μέρος της καρδιάς.
Έναν Μαύρο για να τον σηκώνει ελεύθερο και περήφανο μέχρι τους πιο ψηλούς ουρανούς.
(‘Ερωδιοί’ Κείμενο-Εικονογράφηση Λίλα Κίσσα-Φραγκομίχαλου)