Το αστρικό υπέδαφος του ίδιου του φέουδου του Μπρινν επιλέγει ο Φύλακας-Δαίμονας Σεντ για να ‘χτίσει’ την κατοικία του. Ο Σεντ ως τέλειος Νους φτιάχνει το λημέρι του με μόνο του εργαλείο τη δύναμη της σκέψης και της φαντασίας του.
Ο υπόγειος χώρος του στο 1ο βιβλίο ‘Φύλακες’ είναι ένα καλαίσθητο σύστημα σπηλαίων με μια μεγάλη λίμνη θερμού νερού. Στολίζει το χώρο του συνεχώς προσθέτοντας άνετα έπιπλα, όπως το χαρακτηριστικό του ρωμαϊκό ανάκλιντρο, κόκκινα παραπετάσματα που αιωρούνται απ’ την οροφή, και συνεχίζει φτιάχνοντας εκεί το γραφείο του με τις μεγάλες βιβλιοθήκες και τα αναρίθμητα γριμόρια, αλλά και ελιξήρια διάφορων ειδών.
Χαρακτηριστικό επίσης του χώρου είναι και το λεγόμενο ‘πεδίο εκπαίδευσης’ το οποίο διαμορφώνει κατάλληλα προκειμένου να εκπαιδεύσει εκεί την νεαρή του μαθητευόμενη μάγισσα, Αμόρια. Ο χώρος αυτός είναι κενός, σαν μαύρος καμβάς τον οποίο κανείς μπορεί να ‘ζωγραφίσει’ με ότι κι αν έχει στο μυαλό του. Η Αμόρια φτιάχνει σ’ αυτόν κήπους με τριαντάφυλλα, φεγγάρια, ακόμα και μουσική!
Το ‘βασίλειο’ του Σεντ δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο όνομα σαν τοποθεσία, αλλά είναι σφραγισμένο από τον έξω κόσμο και εισέρχονται σε αυτό μόνο όσοι εκείνος επιθυμεί. Για παράδειγμα η Αμόρια γνωρίζοντας τις αστρικές του συντεταγμένες, μπορεί να βρεθεί μέσα σ’αυτό αν το επιθυμήσει, από τη στιγμή που θα αστροπροβληθεί και θα αφήσει το φυσικό της σώμα πίσω της.
Στο 2ο βιβλίο της σειράς, βλέπουμε τον χώρο του Δαίμονα να αλλάζει και πάλι. Να γίνεται πιο ζοφερός και τρομακτικός, αφού και ο ίδιος για τους δικούς του λόγους έχει ανισορροπήσει. Μοιάζει πλέον με έναν εξωτερικό χώρο σε εγκλεισμό. Κλιμακωτά βράχια, γοτθικά ερείπια, γυμνά δέντρα προσδίδουν στο περιβάλλον έναν επιβλητικό και επικίνδυνο χαρακτήρα.
Αξίζει να σταθεί κανείς στην μεγάλη Πύλη της εισόδου στο χώρο όμως. Που ανοίγει μόνο με συγκεκριμένη τεχνική. Αυτή είναι μια μεγάλη και ογκώδης γοτθική πόρτα λαξευμένη στον ίδιο τον υπόγειο χώρο με γλυπτά φίδια εκατέρωθεν, μεγάλα σκαλιά και τριανταφυλλιές. Στην κορυφή της έχει εγχάρακτο το σύμβολο του Σεντ: το ανάστροφο τρίγωνο με το μάτι, ενώ επάνω στο βαρύ ξύλο της ίδιας της πόρτας σε σφυρήλατες λεπτομέρειες μπορεί να διακρίνει κανείς τα σύμβολα των 4 στοιχείων της Φύσης. Το Μάτι ψηλά που συμβολίζει τον νου είναι κυρίαρχός τους.
Το βασίλειο του Σεντ έχει ακριβώς την ίδια αίσθηση με εκείνον αφού είναι κατά κάποιον τρόπο προέκτασή του. Όποιος βρεθεί σε αυτόν νιώθει να συμπιέζεται, σαν να είναι κάτω απ’ το νερό, επίσης αν και σκοτεινό μέρος που ο ήλιος δεν φτάνει, είναι αρκετά θερμό. Ο Μίχο, ο Φύλακας-Άγγελος της ιστορίας, όταν αργότερα επισκέπτεται το χώρο δεν μπορεί ποτέ να τον συνηθίσει και πάντα δυσφορεί, ενώ η Αμόρια σαν άνθρωπος που είναι δεν μοιάζει να ενοχλείται καθόλου.
