Μενού Κλείσιμο

Miho

[rodich_title title_style=”rodich-title-lr-shape” title=”ΜΙΧΟ – Ένας Φύλακας-Άγγελος” text_color=”#000000″]

«Δεν θα αφεθώ να πιστέψω στους πειρασμούς ενός δαίμονα. Ή μήπως δεν αντέχεις τον τίτλο αυτό; Γιατί αυτό είσαι… Απλά ένας ζωηρός αιχμάλωτος που μου ξέφυγε και τίποτα παραπάνω! Ένα τέρας που το έσκασε, και μια μέρα θα σε θανατώσω!».

Μίχο, Angel Eyes: Βιβλίο Ι Φύλακες, σελ. 369

Ο Μίχο ανήκει στο είδος των Αγγέλων του Έβδομου Αστρικού Τάγματος. Κάποτε υπήρξε συνοριοφύλακας του Αστρικού πεδίου, ενώ τώρα πλεόν είναι Φύλακας- Άγγελος της νεαρής χαρισματικής ‘Κόρης’ που λέγεται Αμόρια. Γεννημένος στη Ζεμπούλ (σφαίρα της Μπρία), και κάποτε γνωστός με το όνομα Έλιον 07 έζησε και εργάστηκε αργότερα σαν εκπαιδευτής νεαρών ουράνιων στρατιωτών στην Άραμποθ (σφαίρα της Άζιλουθ).

Το όνομα Μίχο στην ουσία του το δίνει εκείνη, η μικρή προστατευόμενή του. Είναι πασιφανές ότι η έμπνευσή μου για το όνομα του κεντρικού αυτού ήρωα προήλθε από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Μιχαήλ σημαίνει ‘Ποιος είναι σαν τον Θεό;’ Και πάντα ακουγόταν μέσα στο νου μου σαν πολεμική κραυγή. Και το ζητούμενό μου ήταν να χτίσω έναν πολεμικό χαρακτήρα. Στην Κροατία Μίχο είναι ο Μιχαήλ. Αλλά και στα Ιαπωνικά, αν και όνομα για κορίτσια το ‘Miho’ σημαίνει ‘ομορφιά και Χάρη’. Συνδυάζοντας τα δύο συνειρμικά μέσα μου προέκυψε ένας μεγαλόπρεπος, όμορφος, μαχητής άγγελος.

Και ο Μίχο είναι αυτό ακριβώς. Στον ονειρόκοσμο του Angel Eyes τα αγγελικά όντα έχουν φύλο και ο κεντρικός ήρωας είναι αρσενικού γένους. Περιγράφεται ως πανύψηλος, έχοντας σχεδόν δύο μέτρα ύψος. Και η κορμοστασιά του είναι περισσότερο νευρώδης, με μακριούς λείους μύες και φαρδιές πλάτες. Η κίνησή του ευέλικτη, αθόρυβη και γεμάτη χάρη δίνει πολλές φορές την αίσθηση ότι είναι ον αβαρές.

Ο Φύλακας-Άγγελος έχει μακριά, ασύμμετρα, ασημόλευκα μαλλιά, εξού και το επίθετο ‘ασημόμαλλος’ που χρησιμοποιείται συχνά στο κείμενο. Ενώ πολύ ιδιαίτερα είναι και τα μάτια του, έχοντας παρόμοιο σχήμα με αυτό των αιλουροειδών και ένα αλλόκοσμο γαλανό χρώμα, σαν ρευστό ζαφείρι. Το πρόσωπό του είναι αψεγάδιαστο, το δέρμα του πολύ ανοιχτόχρωμο. Επίσης τα χείλη του περιγράφονται ως εξής: το επάνω ελαφρά πιο σαρκώδες από το κάτω.

Στο λαιμό του κρέμεται ένα χρυσό μενταγιόν. Ένα ορθό τρίγωνο με το σκάλισμα ενός ματιού πάνω του. Είναι το Σιγίλιό του. Και είναι χαρακτηριστικό των Αγγέλων του Έβδομου Τάγματος. Όλοι τους έχουν από ένα, εκτός από την μοναδική θηλυκή Άγγελο του τάγματος, όπως επίσης όλοι του έχουν τρομερά αγγελικά σπαθιά. Ο Μίχο φέρει το λεγόμενο Ιλέε, ένα δίλαβο, μεγάλο, μεσαιωνικό σπαθί από αστρικό λευκόχρυσο, με το οποίο κόβει άλλα εχθρικά όντα του πεδίου αν αυτά του επιτεθούν. Όμως για να ενεργοποιηθεί για χάρη της Αμόρια και να γίνει ικανό να κόψει πραγματικά, είναι αναγκαίο εκείνη να έχει φοβηθεί πάρα πολύ.

Ο Μίχο αρχικά στην ιστορία φαίνεται να έχει τόσο προβολικές, όσο και μαγνητικές δυνάμεις, και να χειρίζεται άριστα τον αστρικό ηλεκτρομαγνητισμό για τις θεουργίες του, όπως για παράδειγμα την ίαση των ανθρώπων. Όπως επίσης έχει και την ενόραση, δηλαδή μπορεί και ‘βλέπει’ το μέλλον, αν αυτό έχει αποφασιστεί ήδη από το άτομο απέναντί του. Όμως, αργότερα, όταν ο αιχμάλωτος που έχει κλεισμένο μέσα του, του ξεφεύγει, ο Μίχο χάνει τόσο τις μαγνητικές ιδιότητές του, όσο και την ενόραση. Παρ’όλα αυτά εξακολουθεί να είναι προβολικός. Μπορεί να είναι πομπός ενέργειας, να ‘μεταγγίζει’ όπως αναφέρεται στο κείμενο με τρεις συγκεκριμένους τρόπους. Παλμικά, στοματικά και δια μέσου ερωτικής ένωσης. Όμως, αν και εφικτό, αυτό το τελευταίο αν συνέβαινε, θα του προκαλούσε ακατάσχετη απώλεια αγγελικής ενέργειας με ολέθρια γι’ αυτόν αποτελέσματα. Ο Μίχο περιγράφεται επίσης ικανός να πετά, να μεταμορφώνεται, να κρύβεται σε αορατότητα, να αναπτύσσει ενεργειακές ασπίδες, να ανοίγει άστροπύλες για να ταξιδέψει. Είναι πολεμική διάνοια, άριστος σπαθομάχος και μπορεί να κινηθεί τόσο γρήγορα που να εξαφανιστεί εντελώς από το βλέμμα κάποιου. Εκτός από το Ιλέε του, στη μάχη χρησιμοποιεί πολλές φορές ηλεκτρικά φορτία.

Ο κεντρικός Άγγελος του Angel Eyes φυσικά έχει και αρκετές αδυναμίες. Η ουλή που έχει στον αριστερό του κρόταφο, ‘ενθύμιο’ από την απόδραση του αιχμαλώτου του, ματώνει κάθε φορά που ο ίδιος σκέφτεται ή πράττει ενάντια στα αγγελικά του ‘πρέπει’. Και αυτό του συμβαίνει αρκετά από τη στιγμή που συνειδητοποιεί ότι είναι κρυφά και εντελώς απαγορευμένα ερωτευμένος με την προστατευόμενή του, την Αμόρια. Μέχρι το τέλος και του δεύτερου βιβλίου έχει ήδη σπάσει κάμποσα ταμπού του είδους του. Έχει φιλήσει με πάθος το κορίτσι και ακόμα χειρότερα, για λόγους που ούτε καν ο ίδιος καταλαβαίνει έχει ‘θρέψει’ τον αιώνιο αντίπαλό του με την ίδια του την αγγελική ενέργεια.

Σαν ιδιοσυγκρασία ο Μίχο είναι δομημένος εξαιρετικά δογματικός. Απόλυτος. Βλέπει τα πάντα άσπρόμαυρα. Πλήρως διαχωρισμένα σε Καλό και Κακό. Και Καλό για εκείνον είναι μόνο οι διαταγές των ουρανών. Τα ‘πρέπει’ του που σταδιακά κλονίζονται τον μπερδεύουν αφόρητα. Επειδή δυσφορεί πολλές φορές φωνάζει, μοιάζει σκληρός, επιβλητικός, ακόμα και σαδιστής, αλλά στην πραγματικότητα η ψυχή του είναι γεμάτη αγάπη και συμπόνοια. Ο Μίχο την Αλήθεια των πραγμάτων είναι ανάγκη να τη βιώσει στο ‘πετσί’ του για να κατανοήσει, γι’ αυτό και θα έλεγα ότι είναι ίσως η πιο βασανισμένη φιγούρα όλης της ιστορίας.

Ο Μίχο αρχικά νιώθει το ξύπνημα της ζήλιας για τη σχέση του Ρομάν με την Αμόρια. Ο ανθρώπινος νέος είναι κάτι το χειροπιαστό για εκείνη, είναι εκεί, δίνεται σαν επιλογή της τη στιγμή που ο ίδιος ο άγγελος δεν μπορεί. Και έπειτα η απέχθειά του στρέφεται προς τον δαίμονα που του ξέφυγε, το Σεντ. Αυτός διεκδικεί την Αμόρια σε όλα τα επίπεδα. Γίνεται μέντοράς της. Αστρικός εραστής της. Κατά τη γνώμη του Μίχο γυρέυει να καταποντίσει στην άβυσσο την ίδια την ψυχή της. Άρα αυτόν και θα πρέπει να καταστρέψει. Ο μεγάλος σκοπός του αγγέλου στην ιστορία είναι είτε να καταφέρει να ξανασφραγίσει το δαίμονα, είτε να τον καταστρέψει εντελώς, πολεμώντας μαζί του μέχρι θανάτου και να σώσει την Αμόρια από την ‘κατάρα’ της.

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες: Η αύρα του Μίχο είναι απαλή γαλάζια. Η αίσθηση όταν τον αγγίζει κανείς είναι δροσερή και αραιή. Ενώ η ουσία του αναδίνει μια ευωδιά γλυκού βασιλικού. Το αγαπημένο του μέρος είναι ένα αστρικό λιβάδι με ολάνθιστες κερασιές, ένας φόρος τιμής από εμένα στην λατρεμένη μου Ιαπωνία. Πολλές φορές ο Σεντ αναφέρεται σε αυτόν ως ‘altus’, immaculatus’ και ‘aethereus’ που σημαίνουν αντίστοιχα ‘ψηλός’, ‘αμόλυντος’, ‘αιθέριος’. Επίσης είναι άξιο αναφοράς το γεγονός ότι η εικονογράφηση του Φύλακα-Αγγέλου ήταν και η τελευταία που βγήκε σε σχέση με τους υπόλοιπους κεντρικούς χαρακτήρες. Χαρτιά σκίστηκαν και εργατοώρες χάθηκαν ξανά και ξανά. Επί μήνες έβλεπα τα σχέδιά μου και ένιωθα ‘δεν είναι αυτός’. Ο Μίχο τίμησε και σε αυτό τον μάλλον δύσκολο χαρακτήρα του. Τελικά απεικονίστηκε μόνο όταν εκείνος ήταν έτοιμος.